تاثیرات محرک ورزش شنا بر عملکرد تنفسی ورزش کاران

سایت شرط بندی رادیو جوان

، که با sRPE های پایین در بسیاری از مراحل بعدی نشان داده می شود. همچنین می توان مشاهده کرد که وقتی TL برای یک مرحله بسیار بالا بود ، روز بعد به طور قابل توجهی کاهش می یابد ، احتمالاً به دلیل خستگی کوتاه مدت. به طور کلی ، به نظر می رسد دوچرخه سوار در شکل 1 هر روز ظرفیت های فیزیکی خود را براساس ویژگی های مراحل مختلف (آزمایش های زمانی ، مسطح ، کوهستان) مدیریت می کند ،با sRPE بالا در طی مراحل مهم برای طبقه بندی کلی مسابقه (مراحل کوهستان ، آزمایشات زمانی) مشاهده می شود.

لازم است که بیومکانیک و الگوی تنفس آنها را بررسی کنید. استریدورال تنفسی معمولاً در شناگران دیده می شود ، همانطور که در سایر ورزشکاران استقامتی وجود دارد و باید مورد توجه قرار گیرد.

شنا در اصل یک ورزش سربار است و بازوها بیشترین نیروی محرکه را تأمین می کنند ، اما شناگران برای ایجاد ارتباط بین قسمت فوقانی و پایین تنه و ثابت نگه داشتن آنها در آب برای کاهش کشش به پایداری هسته ای عالی نیاز دارند و این می تواند باعث آتل شدن دیافراگم از چهار سکته مغزی ، پروانه می تواند منجر به افزایش سفتی در ستون فقرات قفسه سینه شود ، و منجر به کاهش تورم دنده در هنگام تنفس شود. ترکیبی از این دو عامل به این معنی است که شناگران با استفاده بیش از حد از ذوزنقه فوقانی و عضلات مقیاس ، می توانند بیش از حد به م respiratoryلفه تنفسی فوقانی تنفس وابسته شوند.

این امر می تواند منجر به ایجاد تنش در حنجره و جعبه صدا شود ، در حالی که به خس خس در بازدم که در آسم دیده می شود ، منجر به اسپاسم و استردیدور تنفسی شود. این را می توان با استفاده از ضبط های ویدئویی در طول تمرین با فاصله زمانی سخت و پس از مسابقه نشان داد.